Posts met de tag ikzorg



Persoonlijk verhaal · 23.12.2021
Hoe pittig en verdrietig sommige dagen in deze onvoorspelbare Corona-tijd ook waren, deze gezichten gaven me elke keer weer een blij gezicht. Het is waar: Een glimlach staat altijd mooier! Laten we SAMEN met een lach het jaar 2021 uit gaan & geef in 2022 elke dag wat je kan. Ik zeg het tegen mezelf. En ik weet: Dat is genoeg... Mijn nieuwe blogverhalen staan net als ik even offline. Alle anderen kan je hier gewoon terug blijven lezen. Of je de 'impact van de eerste Corona golven' nog eens...
Belevingsgerichte zorg · 28.11.2021
Ik heb een 1 op 1 momentje met mevrouw Ruitenvrouw (83j). Ze moet naar haar jongens. Die zijn helemaal alleen thuis. De tranen staan in haar ogen. Ik ga bij haar zitten aan tafel: “Je mist je zonen, hè?” “Ja, ik snap er niks van…” Als ik eerlijk vertel dat haar jongens al grote mannen zijn, die al op zichzelf wonen, is ze enigszins gerustgesteld dat ze bij mij mag blijven. “Waar slaap ik dan?” vraagt ze nog wel een beetje bezorgd. “Ik zal met u meelopen, als u straks wilt gaan...

Belevingsgerichte zorg · 05.11.2021
Het Brabants Dagblad van 5 november ligt op tafel in de huiskamer. De bewoonsters zien een grote foto op de voorpagina. Ze worden blij van ‘t schattige eekhoorntje achter de winkelwagen, die staat te pronken. “Dat zal wel een foto-truc zijn. Toch? Of...? ” zegt een dame nu twijfelend tegen mij. Ik zie dat er op pagina 6 een heel artikel over is geschreven. “Zullen we het eens lezen?” stel ik voor. Zo gezegd, zo gedaan. De dames vinden het geweldig! “Kijk nou, hij gaat zelfs rijden...
Belevingsgerichte zorg · 01.08.2021
Daar komt ze naar me toe gelopen. Voor de 4e keer deze avond. “Ik zoek de uitgang. Ik moet naar huis…” Mevrouw Passage woont al bijna 3 jaar in het verpleeghuis. Ik vertel dat ze hier mag blijven slapen. Ze is gerustgesteld. Dat was alle keren daarvoor ook. Koffie heeft ze al op. Ze is naar ‘t toilet geweest. Een kort gesprekje over ‘het weer’ ook. Je probeert van alles in zo’n situatie. Meestal lukt het om gedachten om te zetten. Maar soms blijft het lastig. Vanavond kan mevrouw...

Dementie · 28.07.2021
Ik geloof. Mijn eigen ogen bijna niet. Een bekend gezicht op de gang groet mevrouw. Ze kijkt op. Ze hoort de stem. Ze zegt “Hai” met de mooiste glimlach op haar gezicht! Dan staat ze op en loopt. Helemaal uit zichzelf. Langzaam naar haar dochter & man. Een kus voor haar. En één voor hem. Elke week zijn ze er voor haar. Vandaag is ze er zelf ook bij!
Leuke uitspraken · 14.07.2021
De rode roostermap ligt op tafel. Op de voorkant staat ‘Rooster’ met handgeschreven letters en een bloem getekend. Mevrouw Kreeft (Trouwens. Hoe ik altijd weer namen verzin, vroeg laatst iemand mij? Zo dus: Rood + Juli + Sterrenbeeld = Kreeft) komt aan tafel staan en zegt: “Oh deze neem ik mee." Ik reageer: “O? Oké. Wat wil je er mee doen?” “Nou gewoon. Naar mijn kamer. Ik moet nog. En dan deze. Want ik had.” Een wirwar aan woorden. Ze heeft een onrustige ademhaling. “Hmmm. Had...

Belevingsgerichte zorg · 29.04.2021
Mevrouw Picasso heeft jarenlang prachtige en heel veel schilderijen gemaakt. Er hangen er 2 in haar appartement. Ik vind ze geweldig. Door de ziekte dementie en verminderde kracht in haar handen zou mevrouw niet meer kunnen schilderen. Oh nee? Ik ben nieuwsgierig. Ik wil graag kijken wat mensen nog wèl kunnen. Vandaag ben ik bij mevrouw Picasso aan tafel gaan zitten. Na 7 a 8 weken hier op mijn nieuwe werkplek, lijk ik haar vertrouwen te winnen. Waar mevrouw Picasso me eerst vragend en...
Persoonlijk verhaal · 06.03.2021
Daar zijn ze weer! Lichtpuntjes. Echt. Altijd. En nog steeds! Soms net zo klein als deze ‘ienieminie message in a bottle’ op de foto. Je hebt geen idee hoe GROOT dit kleine lichtpuntje (Zie je mijn duim?) deze keer voor mij is! Ik weet niet of er echt een engel over me waakt, maar dit cadeautje kreeg ik van mijn lieve inmiddels nu dus oudcollega, vlak voor mijn eerste dienst, om me veel succes en werkplezier te wensen. Dat is natuurlijk al een geluksmomentje op zich. Zo ontzettend leuk!...

Persoonlijk verhaal · 17.02.2021
Vijfeneenhalf jaar heb ik mogen werken bij verpleeghuis Nieuwe Hoeven in Schaijk. Nooit kunnen bedenken dat deze baan in de zorg mijn allergrootste werkplezier zou worden! Mijn zorghart groeit steeds groter. Soms ben ik bang dat ie als een ballon knapt. Op afdeling Berkenlaan kreeg ik de kans om heel veel te leren. Mijn kennis van dementie was beperkt tot de eigen ervaring die ik met mijn opa heb gehad (Hier kan je dat verhaal teruglezen!) Je kan gerust zeggen, dat ik nul ervaring had. Zoveel...
Corona Virus · 28.01.2021
Deel 2 Over werkplezier gesproken (26 januari was het De Dag van het Werkplezier in de Zorg) Ondanks dat het werken nu heel anders is, we bij elke handeling nog meer na moeten denken, schakelen en dus ook meer werkstress ervaren, blijf ik geluksmomenten zien! En die zijn er, elke dag weer. Ik heb mijn laatste dienst best relaxed gewerkt, zelfs potje kunnen jokeren met meneer Hartenkoning. Het ‘steggelen’ is hij nog niet verleerd! Hij dreigt zijn dag en nachtritme om te gaan draaien....

Meer weergeven