Ik geloof.
Mijn eigen ogen bijna niet.
Een bekend gezicht op de gang groet mevrouw.
Ze kijkt op.
Ze hoort de stem.
Ze zegt “Hai” met de mooiste glimlach op haar gezicht!
Dan staat ze op en loopt.
Helemaal uit zichzelf.
Langzaam naar haar dochter & man.
Een kus voor haar.
En één voor hem.
Elke week zijn ze er voor haar.
Vandaag is ze er zelf ook bij!
Reactie schrijven
Mari (donderdag, 29 juli 2021 11:42)
Ik ben onder de indruk van jouw gedicht. Dat gedicht komt misschien nog wel eens goed van pas.
Edankt.
Irene (donderdag, 29 juli 2021 13:04)
Prachtig....ontroerend.....het ging inderdaad precies zo.
Dank je!