Belevingsgerichte zorg
Belevingsgerichte zorg · 28.11.2021
Ik heb een 1 op 1 momentje met mevrouw Ruitenvrouw (83j). Ze moet naar haar jongens. Die zijn helemaal alleen thuis. De tranen staan in haar ogen. Ik ga bij haar zitten aan tafel: “Je mist je zonen, hè?” “Ja, ik snap er niks van…” Als ik eerlijk vertel dat haar jongens al grote mannen zijn, die al op zichzelf wonen, is ze enigszins gerustgesteld dat ze bij mij mag blijven. “Waar slaap ik dan?” vraagt ze nog wel een beetje bezorgd. “Ik zal met u meelopen, als u straks wilt gaan...
Belevingsgerichte zorg · 19.11.2021
Terwijl ik deze ochtend aan mijn ontbijt zit, beetje te scrollen op mijn telefoon, voordat mijn werkweekend vanmiddag gaat beginnen, schieten mijn gedachten even terug naar een paar weken geleden: Ik mag deze ochtend het ontbijt in de andere huiskamer verzorgen. In de verte op de gang hoor ik haar al een beetje mopperen. "Het is koud. Wanneer mag ik naar huis? Waar gaan we heen?" Mevrouw Koffielepel. Ze woont nog niet zo lang in het verpleeghuis. Maar ze weet heel goed wat ze wil. Mijn collega...
Belevingsgerichte zorg · 05.11.2021
Het Brabants Dagblad van 5 november ligt op tafel in de huiskamer. De bewoonsters zien een grote foto op de voorpagina. Ze worden blij van ‘t schattige eekhoorntje achter de winkelwagen, die staat te pronken. “Dat zal wel een foto-truc zijn. Toch? Of...? ” zegt een dame nu twijfelend tegen mij. Ik zie dat er op pagina 6 een heel artikel over is geschreven. “Zullen we het eens lezen?” stel ik voor. Zo gezegd, zo gedaan. De dames vinden het geweldig! “Kijk nou, hij gaat zelfs rijden...
Belevingsgerichte zorg · 29.08.2021
Een hele gewone zaterdagavond. Alle tafels heb ik samen met 2 bewoners gedekt. We waren binnen 10 minuten klaar. Daar zitten we. Te wachten op de kok, die het warme eten komt serveren. Ik ben ineens benieuwd of er nog wel eens een Wees-gegroet-gebedje wordt gebeden? En ik vraag het gewoon. Sommigen doen het wel, anderen vinden dat je iedereen in zijn waarden moeten laten. De één slaat nog steeds een kruis voor die gaat eten. En ook voor het slapen gaan. De ander zegt dat het gewoon ineens...
Belevingsgerichte zorg · 01.08.2021
Daar komt ze naar me toe gelopen. Voor de 4e keer deze avond. “Ik zoek de uitgang. Ik moet naar huis…” Mevrouw Passage woont al bijna 3 jaar in het verpleeghuis. Ik vertel dat ze hier mag blijven slapen. Ze is gerustgesteld. Dat was alle keren daarvoor ook. Koffie heeft ze al op. Ze is naar ‘t toilet geweest. Een kort gesprekje over ‘het weer’ ook. Je probeert van alles in zo’n situatie. Meestal lukt het om gedachten om te zetten. Maar soms blijft het lastig. Vanavond kan mevrouw...
Belevingsgerichte zorg · 29.04.2021
Mevrouw Picasso heeft jarenlang prachtige en heel veel schilderijen gemaakt. Er hangen er 2 in haar appartement. Ik vind ze geweldig. Door de ziekte dementie en verminderde kracht in haar handen zou mevrouw niet meer kunnen schilderen. Oh nee? Ik ben nieuwsgierig. Ik wil graag kijken wat mensen nog wèl kunnen. Vandaag ben ik bij mevrouw Picasso aan tafel gaan zitten. Na 7 a 8 weken hier op mijn nieuwe werkplek, lijk ik haar vertrouwen te winnen. Waar mevrouw Picasso me eerst vragend en...
Belevingsgerichte zorg · 04.04.2021
Ik hoef geen paaseieren te zoeken, ik wil gewoon af en toe mijn ei kwijt te kunnen... En ik ben niet de enige! Afgelopen vrijdag mooie gesprekken gehad met bewoners van het verpleeghuis waar ik werk. We zitten aan een grote tafel, koffie of thee met een Paaskoekje erbij. Zo’n klein rond zandkoekje met wit en een gele stip in het midden. Ziet eruit als een mini spiegel ei. Weet zeker dat je ze kent! We praten over gewone alledaagse dingen en over Pasen. Wat betekenen deze dagen voor hen? Ik...
Belevingsgerichte zorg · 18.03.2021
Daar zit je dan. Op je nieuwe werkplek. Het is hier prachtig. (In mijn volgende blog neem ik jullie mee voor een rondleiding. ;-) ) Ik doe veel inspiratie op. Vooral in het begin ben je nog aan het vergelijken. Dat gebeurt automatisch. Het is bijzonder om te zien. Hetzelfde werk, dezelfde organisatie, de zorg voor bewoners met een bepaalde vorm van dementie die niet meer zelfstandig kunnen wonen en toch zijn er veel verschillen. Het prikkelt mijn nieuwsgierigheid. Ik wil veel delen met mijn...
Belevingsgerichte zorg · 27.12.2020
Mevrouw G.I. Jane woont al een tijd bij ons op Berkenlaan. Ze is de zeventig gepasseerd, nog altijd een van de jongste. In het begin, als bewoners bij ons komen wonen, is het altijd een beetje zoeken, aftasten en ontdekken. Wie zijn ze? Wat zijn hun gewoontes? Wat is hun medische achtergrond. Hoe was hun leefstijl? Wat vinden ze lekker om te eten? En te drinken. Wat kunnen wij bieden? Zijn ze nog actief? Wat kunnen ze nog wel? En niet kijken wat niet meer kan? Soms een hele puzzel, maar...
Belevingsgerichte zorg · 14.11.2020
Het is bijna half vier als ik de huiskamer binnen kom lopen. Terwijl ik de eerste bewoners en collega’s die ik zie begroet, zie ik in de keuken 2 nieuwe ogen naar me kijken. We leren elkaar toch anders kennen nu, met een mondkapje op, geen hand geven en 1,5 meter afstand houden! Vandaag neem ik stagiaire Babs* (*niet haar echte naam) mee. Haar tweede dienst. Ze heeft er zin in, vindt het wel heel spannend, zegt ze tegen mij. Dat begrijp ik maar al te goed! Ik neem haar even mee naar de gang....