Delftsblauw

Kletsen met bewoners over spreekwoorden en gezegden. Welke past bij jou? Van welke wordt je blij? Wie kent er eentje met bloemen? Of bomen? Het weer? Hele gesprekken van vroeger komen los... En ik? Ik zet de woorden om naar beelden! Gewoon op een Delftsblauw wijsheidtegeltje. De middag vliegt voorbij. En dan uit het niets, zegt een bewoonster ineens:

"Wat kan jij mooi en snel tekenen! Jij had naar de kunstacademie moeten gaan." "Oh. Uhh. Ja. Nou. Dank je wel. Maar dan had ik waarschijnlijk nooit hier bij jullie aan tafel gezeten!" "Nou, dan waren wij gewoon naar jouw expositie komen kijken!" En dat hoor ik nog zo'n 7 keer. Bij iedere "tegel' die klaar is. Heel veel complimenten voor mij vandaag. De mooie kanten van de ziekte dementie!

'Ein bissen verrückt'

Wat doe je op een regenachtige Tweede Pinksterdag? Juist. Spelletjes spelen. Favoriet hier op Corte Foort: Sjoelen en Ganzenborden. Vandaag kiezen bewoners voor de laatste. “We moeten twee dobbelstenen hebben toch?” merkt mevrouw Vier op Rij op. “Oh, kun je iets met deze?” en ik geef een mega grote gele dobbelsteen, die ik toevallig op de kast zie liggen. ‘Gij bent èch nie wijs...” hoor ik nu uit haar mond. Tegen mevrouw van Schaken, die door de ziekte dementie haar moedertaal weer spreekt, zeg ik: “Die Frau sagt, ich bin ein bisschen verrückt?” “Ja, ja, richtig. Sie hat Recht!” lacht zij nu hardop. Waarop mevrouw Vier op Rij ondeugend zegt: “Ein kleines bisschen viel gek, de die!” Haha... Lol dat ze samen hebben! 

Toch maar de rode kleine dobbelstenen erbij gepakt. Het spel is begonnen. Een spannende eindsprint tussen de blauwe en groene gans! Ze staan beiden op vakje 61. Nog 2 stappen vooruit en er is een winnaar! “Dan moet je precies 2 gooien.” zeg ik. “Oh, Ganzenborden met twee éénden... dat moet toch lukken?!” grapt ze terug. En warempel, mevrouw Vier op Rij gooit het gewoon: Twee een(d)en! We lachen om de woordspeling. En ik feliciteer haar met de overwinning. Wie is hier nu ‘ein bisschen verrückt’? Dank je wel, dames, het was weer een gezellige middag!

Frisse fruitsmoothie

Terwijl ik fruit zit te schillen aan tafel met 3 bewoonsters, vertellen ze dat ze fruit zo lekker vinden. Ik bied ze alledrie een mandarijn aan, die ze zorgvuldig afpellen. Ja, ook die witte sliertjes! (Goed voor de fijne motoriek!) De schil gaat netjes op een stukje keukenpapier. De partjes eten ze met smaak op. Ik schil ondertussen wat peren, kiwi en banaan. De kleine stukjes fruit doe ik meteen in een grote kan. Op de vraag wat ik aan het doen ben, vertel ik dat dit fruit ‘bijna aan de datum’ is. "Het is goed rijp en zacht geworden. Ik heb besloten er een fruitsmoothie van te maken! Weten jullie wat een smoothie is?" Waarop mevrouw Bowl (86 jaar) heel spontaan zegt: “Dat weet ik niet. Maar ik weet wel dat ik ook bijna aan de datum ben...!” En zo lachen we weer wat af. Dit wordt vast het begin van een mooie zonnige lentedag!

Droge lippen

Dochter komt op bezoek bij haar moeder. Een gebaksdoos in de handen. Elke zaterdag. Zelfde ritueel. Slechts door ‘n mondkapje gescheiden, kust ze moeders gedag.

“Hoi mam! Hoe gaat het?”

“Goed.”

En meteen erachteraan zegt de dochter:

“Wat heb je toch droge lippen.”

“Ja.” reageert haar moeder zonder vraag. Zonder uitroepteken. Gewoon een punt.

“Weet je hoe dat komt?” vraagt dochter bezorgd.

“Ik kus te weinig.” reageert ze snel en weer zonder emotie.

Ha ha ha... Toch komt er een twinkeling in haar ogen.

We moeten er nu dan toch met zijn drieën hard om lachen!

“Denk dat je gewoon meer moet eten en drinken, mam!”

Het is nog vroeg

Heerlijk begin van mijn dag! Op de fiets naar ‘t werk. De vogels fluiten. De zon komt op. Het is nog wat fris. En toch! Je voelt de lente komen. Ineens sta ik in de huiskamer. (Het is maar ‘n stukje fietsen als je zoveel dromen en gedachten hebt als ik 🙈) Ik groet drie dames. Ze zitten al aan het ontbijt.

Ik: “Zal ik de gordijnen eens open trekken? Het wordt een mooie, zonnige dag vandaag!”

Bewoonster: “Wat zeg je? Ik heb je niet goed verstaan, denk ik.”

Ik herhaal mijn zin.

“Oh, ik dacht al”, zegt ze grappend, “Ik verstond: Zal ik een fles wijn opentrekken?”

Ik moet plassen

Net voordat we aan tafel gaan om aan de warme maaltijd te beginnen, wil een bewoner de huiskamer uitlopen. Ik loop naar hem toe: "We gaan zo eten. Waar ga je op af?" Hij denkt even kort na, begint beetje ondeugend te lachen en zegt: "Ik ga iets doen wa un kiep nie kan!"

Soms moet ik even nadenken bij al deze oude wijsheden en spreuken, maar wat zijn ze leuk!  

Een andere bewoner was die ochtend in slaap gevallen aan tafel. Als ik "Goedemorgen!" zeg, kijkt hij me meteen heel wakker aan en zegt: "Ik ben er weer deze morgen. Heb ik er mooi twee gehad vandaag!"

Belasting betaald

Een bewoner zit lekker buiten te genieten van de zon op het terras in de binnentuin als ik langs loop. Hij rookt zijn pijp en kijkt naar boven, naar die ene wolk die in de blauwe lucht hangt.

Ik: “Dag meneer! Wat lekker dat het zonnetje er weer is, hè?

Bewoner: "Nou, inderdaad heerlijk! Die regen ben je snel beu."

Ik: "Echt wel."

Bewoner: "En weet je? Ik heb dit weer tot de kerst besteld!"

Ik: "Haha, dat heb je goed gedaan. Ik ben er in ieder geval heel blij mee!"

"Maarrrr", zegt ie vol trots met een Amsterdams accentje, "hier heb ik dan ook al heel mijn leven belasting voor betaald!” 

Echte schik

Er worden slagroomsoezen getrakteerd. Als ik nog een keer zeg: SOEZEN? zijn ze weg. Zo klein zijn ze. Terwijl we aan de koffie zitten, vraag ik aan mevrouw Chocoladebol of de soesjes lekker zijn? “Ja”, zegt ze, “…alleen… nou ja… ze kunnen in een holle kies!” durft ze nu toch hardop glimlachend te zeggen. Ik moet ook lachen om haar eerlijke bekentenis. “Als U toevallig nóg een tweede holle kies heeft?” vraag ik wijzend naar haar andere wang. Ondeugend kijkt ze me aan: “Ja, dat zou wel lekker zijn!” Ik houd de schaal voor haar neus. Heerlijk toch? Dat vindt ook meneer v.d. Tompoezen die tegenover haar aan tafel zit. Hij begint nu te lachen. “Vind jij ze ook veel te klein, meneer v.d. Tompoezen?” Hij steekt zijn linkerduim op: “Jaaa!” En ik geef ook hem nog een soes in zijn hand. Waarop mevrouw Chocoladebol dan zachtjes tegen mij zegt: “Zou hij nou ècht schik hebben?”

Frambozen-bavarois-taartje

Als een bewoonster (95 jaar) de warme maaltijd op heeft, vraag ik of ze zin heeft in het nagerecht. “Omdat het Hemelvaartsdag is, hebben we een speciaal toetje vandaag: een frambozen-bavarois-taartje!” Ze kijkt me niet begrijpend en vragend aan. “Wat voor taartje?” Ik hoor mezelf het 24 letterwoord nog een keer zeggen. “Uhhh... sorry, ...wacht even” zeg ik nu een beetje blozend, “ik zal het laten zien, u zult uw vingers erbij aflikken! Echt waar, het ziet er zo lekker uit.” Ze kijkt eens naar haar handen en zegt dan: “Dan ben ik blij dat ik aan elke hand 5 vingers heb!” 

Corona

Tijdens een pittig en emotioneel gesprek met een bewoner (man, 86 jaar) over het gemis van zijn vrouw, ziet hij ineens een collega van mij buiten lopen in de tuin die van de ene ruimte van de Cohort naar de andere loopt. Zegt ie toch wel een beetje bezorgd en wijzend: "Kijk dan?? Daar loopt alweer een astronaut..."

Kuukske bij de koffie

Na de warme maaltijd drinken de bewoners altijd een kop koffie of thee. Meestal kies ik ervoor een lekkere bonbon erbij te geven. Vandaag pakte ik de koektrommel. Als ik de koektrommel open maak en meneer Froufrou een koekje aan wil bieden, zie ik dat hij weinig keuze heeft op dat moment, er zitten nog maar 2 koekjes in. Hij kijkt ernaar. Dan weer dan mij. Vraagt dan ondeugend: "Eentje?" Ik kijk hem aan en begin te lachen. "Tja, als jij deze nog schoon wil maken, dan..." zegt hij en meteen pakt hij, zonder aarzelen, het andere koekje ook uit de trommel! "Ja, net ik zal de afwas wel doen!"

Vliegtuig spotten

Ineens horen we heel laag en met hard geluid een vliegtuig over ons heen komen, terwijl we nog aan tafel zitten, met het nagerecht. "Zo, dat vliegtuig kwam laag over", merk ik op. "Ja, nou die kan goed naar Volkel gaan!" was de eerste reactie van een bewoner. Waarop een tweede bewoner zegt: "Misschien zit Trump er wel in." "Wie?" "Donald Trump! Dat is toch die Amerikaanse president," zegt hij nu een beetje twijfelend. "Ja, wie weet!" fantaseer ik mee. Als er dan nog een tweede vliegtuig weer met veel herrie en heel laag over komt gevlogen en de derde bewoonster aan de tafel nog steeds niet goed heeft verstaan wie er in het vliegtuig zou kunnen zitten, zegt ze heel enthousiast: "Daar zal Donald Duck wel in zitten!"

Visite

Nadat we samen zijn vrouw hebben uitgezwaaid bij de hoofdingang, loop ik met een bewoner terug door de lange gangen van de Nieuwe Hoeven naar onze afdeling Berkenlaan. Onderweg komen we de partner tegen van een andere bewoner. Ik luisterde even mee met het gesprek tussen de twee mannen:

Partner: "Fijne avond!"

Bewoner: "Ga je al naar huis?"

Partner "Ja, ik krijg nog visite."

Bewoner: "Oh... Komt Lenny Kuhr langs?"

Partner: "Nee. Die ken ik nie."

Bewoner: "Jawel, die zong over Visite, visite, een huis vol visite!"

Partner: "Ooh. Haha, ja DIE ken ik wel!"

Een tevreden mens

Vanochtend bij het ontbijt vraag ik aan een bewoner of hij genoeg gegeten heeft, als hij de broodmand optilt om te kijken of er nog iets in zit. "Ik ben tevreden", zegt hij. "Das mooi!" zeg ik, "Dan ben ik dat ook!" Waarop hij mij stralend aankijkt en zegt met een lach op zijn gezicht: "Dat is wel aan je te zien!"

Mond open

Regelmatig eten we pannenkoeken met onze bewoners. Een echte lekkernij van vroeger en nu nog steeds genieten mensen er zichtbaar van! Als ik een bewoonster mijn hulp bied om pannenkoeken te eten, en ik wacht net iets te lang voor haar gevoel, zegt ze opeens tegen mij: "Ik zal 'm wel open trekken, dan weet jij wel wat ik bedoel!" Als het bord bijna leeg is, vraag ik of er al plek is in haar mond voor het laatste stukje pannenkoek? "Lekker... lekker... lekker.." krijg ik terug. En weer gaat haar mond open: Heerlijk!

Welterusten

Terwijl ik gisteravond in de keuken nog wat sta op te ruimen, komt Mw. van Stroop nog even 'Welterusten' zeggen: 

"Het was gezellig vanavond om bij u op de thee te mogen komen." zeg ik tegen haar. 

"Dat vond ik ook! Maar nu ben ik moe." 

"Dan wens ik u een goede nacht en zie ik u zaterdag weer. Dan kom ik pannenkoeken bakken!" 

"Oh, die vind ik lekker!" 

"Met poedersuiker, stroop of appeltjes?" 

"Dat maakt niet uit. Mmmm... Heerlijk! Ik denk dat ik NU dan maar heel gauw ga slapen!" 

"Haha, inderdaad, dat doe maar, dan is het zo weer zaterdag! Welterusten, mevrouw van Stroop, droom lekker!"

Gebit

Zo zit ik gisteravond met 3 mannelijke bewoners gezellig aan tafel. We praten wat over koetjes en kalfjes. We drinken koffie en genieten van een lekkere bonbon. Ineens zegt een van hen (85 jaar) dat zijn tand is afgebroken, "Dat voel ik nou toch wel," zegt hij. En meteen laat hij het me zien, "Zoo! Er zit gewoon een gat, zeg ik." "Ja", zegt ie, "weet je wat de zuster aan mij vroeg? Of ik mijn eigen tanden nog heb? Ja, zeg ik, ze zijn niet van de buurvrouw!"

Toetje

Het is weer zo'n lekkere zwoele zomeravond. Het zonnescherm wordt nog even naar beneden gedraaid, als ik een bewoonster eten ga geven op haar kamer. De zon staat laag. En geeft nog veel warmte af, zo eind augustus. Als het bord, met de lekkere verse macaroni met rode Italiaanse gehaktsaus, bijna leeg is gegeten, vraag ik of er nog plek is voor een toetje? "Ja toetje, lekker toetje", herhaalt ze mijn woorden. "Ik wil een toetje, want ik ben ook een lekker toetje!" "Haha, ja dat ben jij zeker, je bent m'n toetje," zeg ik lachend! Als ik pen en papier tevoorschijn haal, vraag of ik even iets op mag schrijven. "Wat schrijf je dan?" "Ik schrijf een verhaaltje, over jou, want je hebt zo'n leuke uitspraken! Vind je dat goed?" (Leg BLOG maar eens uit...) Zegt ze: "Oh, mar da moetuhh bijhouwen dan..." op zijn Oss' dialect...

Overdrijven is ook een vak

Bewoonster: "Kan dat herrieding niet uit?" wijzend naar de airco, die inderdaad veel lawaai maakt. "Nee, mevrouw, dat kan ik niet doen, dan wordt het veel te warm op uw kamer, zeg ik vol overtuiging. Het is buiten 40 graden!" "Pffff", zegt ze, "jij kunt ook flink overdrijven!" (De 2 dagen deze zomer van 2019, dat het ECHT 40 graden was buiten!)

Ik ben ook heel lief

Vanmorgen begroet ik op haar eigen kamer een nieuwe bewoonster. "Goedemorgen, ik ben Petra, ik ben gastvrouw en ik heb een ontbijtje voor u gemaakt!" stel ik me voor. "Ik ben Doortje!", zegt ze vrolijk! (niet haar echte naam...) "Wat een mooie naam heeft u!" "Ja," zegt ze "En ik ben ook heel lief!" "Nou, dat kan ik zo wel zien," geef ik haar als compliment met een grote glimlach. Als ik haar eten ga geven en besluit om het rustig aan te doen, om haar wat beter te leren kennen, zegt ze opeens: "Doe 's un bietje vort!!"  Haha, natuurlijk: U wilt wat sneller eten!

Gewoon genieten

Vandaag staat een leerling voor het laatst bij ons op de afdeling. Ze gaat naar een nieuwe stageplek. Gisteren vroeg haar werkbegeleider in de ochtend: "Heb je nog een leerdoel vandaag?" "Jaaaaaa", zei ze volmondig: "Vandaag en morgen wil ik gewoon zorgen voor de bewoners en genieten .... van alles wat ik hier geleerd heb!" Ik vind het een prachtig doel!

Straal als de zon

Op het werk gebruiken we van die leuke krijtborden om een quote van de dag te schrijven of wat er bijvoorbeeld die dag op het menu staat. Vandaag scheen voor het eerst weer eens lekker de zon. Dus ik schrijf: 'Straal als de zon!' En teken er zo'n mooie zon bij. Ik laat het aan mijn overbuurvrouw zien. Ze leest de woorden en zegt dan: "Ja, jij straalt inderdaad als de zon!" Ik glimlach naar haar en zeg dat zij ook zo straalt vandaag! "Ja, dat doe ik samen met jou! Wij zijn het zonnetje in huis." "Twee handen op één buik!"

Koffiemelk is op

Zitten we vanmorgen met zijn allen lekker aan de koffie, zegt een bewoonster (92 jaar), terwijl ik later aanschuif en een kop koffie voor mezelf inschenk: "De koffiemelk is bijna op, hoor!" "Ik drink de koffie zwart, dus geen probleem, hoor..." Zegt een collega met een uitdagende blik: "Misschien moeten we dan straks toch nog ff een koe gaan melken? Heeft U ooit koeien gemolken?" "Ja", zegt mevrouw, in zichzelf al hard en ondeugend lachend: "Dan moet je aan die tepels trekken!!" 

Pronk zitten

Vanmorgen begroette ik een bewoonster (94 jaar): "Goedemorgen, wat heeft u een prachtige zomerse blouse aan!" Ze keek eens naar beneden en toen naar haar armen, zag nu zelf haar fleurige blouse en zei toen: "Tja, ik dacht vanmorgen, ik zal eens een beetje pronk gaan zitten vandaag!"

Das sund

Bewoonster (87 jaar): "Witte wa pas sund is? Oew kont mi goei botter smeren en dreug brood eten...!"

Basje

Mijn collega is zwanger en gaat vandaag met zwangerschapsverlof. Ze vertelt tegen een bewoonster (94 jaar) dat ze een jongetje krijgen. Of ze nog een leuke naam weet? Ik noem allerlei namen op: Jan, Bert, Kees, Fred, Jeroen, Bas... "Jaaa, Bas is wel leuk!" zegt ze dan met een glimlach, "Als ie dan stout is, kun je hard roepen: BASJE, NIET DOEN...!!"

Bungalowpark

Mevrouw (91 jaar) zit altijd letterlijk bijna op een stoel bij me in de keuken, zodat ze 'mee kan helpen' ... "Ja want ik kan het beste koken, hier. Van allemaal..." En dan zeg ik, "Ja net, jij leert het mij wel, hè?" En dan laat ik ze een keer in de pannen roeren, vraag of ze voor mij de vergiet even af wil drogen of ik pak een theelepeltje, dat ik door de aardappelpuree en jus haal en vraag of het lekker op smaak is!! En zo heeft mevrouw toch de regie in eigen hand...

Vandaag wordt ze opgehaald, door haar vaste vrijwilligster. Ze gaan een eindje wandelen, het is lekker weer buiten! Dus ik zeg, "Wat is dat nou? Laat je mij nou alleen koken? Dan begint ze te lachen..." "Gij kunt da wel alleen... hahaha...Ik heb het jou goed geleerd!" En meteen daarna en wijzend naar haar vrijwilligster: "En zij moet er ook effe uit!!"  Hahaha....

Als ze een klein uurtje later terug komt, vraag ik of het gezellig was? "Ja", zegt ze enthousiast. "We hebben koffie gedronken bij een ander bungalowpark. Daar was het ook heel mooi!!" 

Lampen uit

Toen ik vanmorgen om half 8 de gordijnen in de huiskamer open maakte, reflecteerde de zon nogal fel in een raam aan de overkant van het gebouw. Hierop zei een bewoonster (92 jaar), die normaal gesproken nog niet wakker is, als de zon opkomt: "Ze hebben de lampen buiten aan gedaan!!" 

Van de week op het werk

Mevrouw: "Bent u de kok van vanavond?" 

Ik: "Jazeker, heeft u lekker gegeten?" 

Mevrouw: "Het was voortreffelijk, echt waar!" 

Ik: "Dank u wel voor dit mooie compliment! Dat vind ik fijn om te horen!"

Mevrouw: "Maar het is echt zo hoor, ik heb zelden zo heerlijk gegeten!" 

Ik: "Mag ik u een kus op de wang geven?" 

Mevrouw:  "Dat mag, maar dan krijg jij er 1 terug!" 

Ik: "Graag! Dat vind ik super lief van u!"

Mond afvegen

Op een ochtend had ik bij een mevrouw ontbijtpap op bed gegeven. Nadat ze haar eten op had, vertelde ik dat ik haar servet weg ging pakken en het bed weer naar beneden zou laten zakken. Zegt ze ineens, 91 jaar oud hè, "Moet jij mijn mond niet afvegen?" Dat doe ik dus altijd, maar vandaag hadden "we" niet geknoeid! Toen ik dat tegen haar zei, lachte ze en zei voor de derde keer: "Maar het was echt lekker hoor!"

Neus

Een half uur later hoorde ik een bewoner flink zijn neus optrekken. Twee keer achter elkaar. "Gij bent toch gèn perd?", hoor ik vlak daarna een andere bewoonster zeggen. "Nee, dan had ik wel een pony aangesproken...!!"