Mijn naam is Petra van Dorst. Ik ben mijn loopbaancarriere begonnen als ontwerper/tekenaar, nadat ik in 1996 afstudeerde aan het St Lucas te Boxtel. Ik kwam er na een aantal jaren achter dat het soms best saai is in je eentje op een kantoor. Er waren dagen bij dat ik niemand sprak. Grote opdrachten moesten binnen gehaald worden. Het werd me teveel. Ik raakte burn out...  Ik wilde iets anders gaan doen! Ik ben vriendelijk, open en spontaan. Ik kwam in de kinderopvang terecht. Een geweldige mooie tijd gehad. Helaas kon ik door een grote reorganisatie niet blijven. Het werken met de kinderen, gaf mij iedere dag opnieuw zoveel energie. Dit vond ik wel heel leuk! Het werken met ouderen of mensen met dementie lijkt er toch veel op? Dat dacht ik, toen ik de vacature van gastvrouw bij Brabantzorg zag staan. Ik solliciteerde. Ondanks mijn gebrek aan ervaring met het werken met deze speciale doelgroep, werd ik aangenomen door mijn vriendelijke uitstraling, spontaniteit en enthousiasme!

BLOG schrijven

In 2015 ben ik dus als gastvrouw gaan werken bij Brabantzorg op afdeling Berkenlaan in verpleeghuis Nieuwe Hoeven te Schaijk. Ik solliciteerde op deze baan, maar wist totaal niet wat me te wachten zou staan. Ja, ik heb affiniteit met koken. Ja, ik ben creatief op divers gebied. En ja, ik ben een mensen-mens en zorg graag voor andere mensen. Maar de complexe en verschillende vormen van dementie waren totaal onbekend voor mij. Wat kwam er in de beginperiode veel op me af! Ik heb het echt een plekje moeten geven. Dat deed ik door te gaan schrijven. Ik schreef letterlijk alles van me af. Ik plaatste mijn verhalen op het sociale intranet van Brabantzorg, waar alleen collega's dit kunnen lezen. Ik kreeg en krijg nog steeds wekelijks superleuke reacties. Herkenbaar voor iedereen. Een glimlach komt op het gezicht. Soms een traan van emotie. Hoe leuk zal het dan zijn, om dit met nog veel meer mensen te kunnen delen? Want het kan iedereen die een oudere kent met geheugenproblemen zoveel steun en kracht bieden. 

Persoonlijk verhaal

Mijn opa stierf in 1996. Hij had ook de vreselijke ziekte alzheimer. Ik vond dat erg moeilijk. Het was een emotionele achtbaan: ik was boos en verdrietig tegelijk, voelde me schuldig, was gefrustreerd en bang. Wat moest ik doen? Natuurlijk heb ik daar een persoonlijk verhaal over geschreven. Het zal altijd een blijvende herinnering voor mij zijn. Hier kan je het persoonlijke verhaal van mijn opa lezen! Zal hij toch een beetje trots op me zijn?

Eigen boek

Ik kan dan ook zeggen dat ik super trots ben, dat ik in november 2019 mijn eigen boek "Petra geeft KLEUR aan de zorg" heb uit mogen brengen in samenwerking met Brabantzorg. In dit boek staan vele blogverhalen, uitspraken en recepten. 

Petra van Dorst