Persoonlijk verhaal · 23.12.2021
Hoe pittig en verdrietig sommige dagen in deze onvoorspelbare Corona-tijd ook waren, deze gezichten gaven me elke keer weer een blij gezicht. Het is waar: Een glimlach staat altijd mooier! Laten we SAMEN met een lach het jaar 2021 uit gaan & geef in 2022 elke dag wat je kan. Ik zeg het tegen mezelf. En ik weet: Dat is genoeg... Mijn nieuwe blogverhalen staan net als ik even offline. Alle anderen kan je hier gewoon terug blijven lezen. Of je de 'impact van de eerste Corona golven' nog eens...
Dementie · 28.07.2021
Ik geloof. Mijn eigen ogen bijna niet. Een bekend gezicht op de gang groet mevrouw. Ze kijkt op. Ze hoort de stem. Ze zegt “Hai” met de mooiste glimlach op haar gezicht! Dan staat ze op en loopt. Helemaal uit zichzelf. Langzaam naar haar dochter & man. Een kus voor haar. En één voor hem. Elke week zijn ze er voor haar. Vandaag is ze er zelf ook bij!
Persoonlijk verhaal · 21.05.2021
Mijn collega’s van Corte Foort ontdekken nu ook mijn blogverhalen. “Oh, ben jij die Petra van dat blauwe boekje dat toen (2019) in het kerstpakket zat?” Ze herkennen, door mijn open en 'ik-zie-het-zo-voor-me' manier van schrijven, met welke bewoners ik mooie, speciale of bijzondere momenten mee maak. Dat steeds meer mensen “Petra geeft KLEUR aan de zorg’ ontdekken en mij gaan volgen op Facebook, Instagram en Twitter geeft een goed gevoel. In de ouderenzorg zijn steeds meer...
Corona Virus · 28.01.2021
Deel 2 Over werkplezier gesproken (26 januari was het De Dag van het Werkplezier in de Zorg) Ondanks dat het werken nu heel anders is, we bij elke handeling nog meer na moeten denken, schakelen en dus ook meer werkstress ervaren, blijf ik geluksmomenten zien! En die zijn er, elke dag weer. Ik heb mijn laatste dienst best relaxed gewerkt, zelfs potje kunnen jokeren met meneer Hartenkoning. Het ‘steggelen’ is hij nog niet verleerd! Hij dreigt zijn dag en nachtritme om te gaan draaien....
Corona Virus · 28.01.2021
Als je in de zorg werkt, dan weet je dat geen dag hetzelfde is. Elke dag zijn er lichtpuntjes. Soms zijn ze groot. Soms heel klein. Je ziet ze. Of niet. Maar je WEET dat ze er altijd zijn. Deze periode, die voor altijd bekend zal staan als coronatijd, kent ontiegelijk veel momenten van schakelen. Voor iedereen. Of het nu in het dagelijkse leven is, op school (juist niet naar school kunnen), je (thuis)werk(en), sportactiviteiten of zelfs onze vrije tijd. Ja! Echt voor iMedereen. En we doen dat...
Belevingsgerichte zorg · 24.06.2020
Toen ik vanochtend alle tafels aan het dekken was voor het ontbijt, zag ik een nieuwe bewoonster lopen. Achter haar rollator kijkt ze na elke hoek of ze verder kan lopen. Waar ze naar toe wil? Geen idee. Zoekt ze de weg terug naar haar kamer of wil ze naar de huiskamer? Wandelt ze gewoon een rondje op onze grote afdeling? Of misschien wil ze naar haar eigen huis? Sommigen bewoners willen naar ‘ons moeder’? Hoe dan ook, ze lijkt zoekende, dat is wat ik zie. Ik loop met mijn ontbijtborden en...
Belevingsgerichte zorg · 05.01.2020
Mevrouw de Bok en ik zitten aan de thee. De 94-jarige bewoonster heeft net lekker gegeten, al wilde ze perse wachten op ‘de kok’, voordat ze ook daadwerkelijk kon beginnen aan de warme maaltijd. Vandaag staan boontjes, aardappelpuree en kip in een champignonroomsausje op het menu. Samen eten is toch veel gezelliger? Natuurlijk, dat is zeker zo! Hoewel ze met 2 andere bewoners aan tafel zit, en echt niet alleen is, ga ik naast haar zitten op de kop van de tafel. Alleen al door bij haar te...
Dementie · 30.12.2019
“Kijk , hier zitten ze lekker aan de koffie en thee!”, zegt Mw. Spar als ze de deur van de huiskamer open maakt. "Hallo, goedenavond!", groetten we allemaal tegelijk. "Hoe was het Kerstdiner!? Hebben jullie lekker gegeten?" “Het was heerlijk! We hebben de nodige kilocalorieën er weer in zitten!“ Gek, dat vrouwen zich daar vaak druk om kunnen maken, als je toch genoten hebt van het eten? “We komen hier nog ff koffie drinken, daar hebben we daar niet meer op gewacht!” En terwijl mijn...
Leuke uitspraken · 15.10.2019
“Och was ik maar bij moeder thuisgebleven... Och was ik maar met jou niet meegegaan... Och had ik naar jouw ogen niet gekeken... dan had m'n hart nu niet zo'n pijn gedaan... Ik kan niet slapen en niet eten... want ik kan je niet vergeten... met je rode mond... je blauwe ogen... je haar zo blond…” Van de week zong ik samen met mevrouw Hoes (94 jaar) dit nummer van Johnny Hoes uit 1960. Af en toe raakte ze de tekst kwijt, maar opgeven was geen optie voor haar. Ze was zo aan het genieten!...
Belevingsgerichte zorg · 04.10.2019
Het leek een gewone donderdagavond te worden. De lasagne met tomatengehaktsaus, spinazie en een toplaag van bechamelsaus met gesmolten kaas was heerlijk! De bewoners hebben goed gegeten, altijd een goed teken als er voor de tweede keer wordt opgeschept! De vuile vaat staat in de nieuwe vaatwasser. Ook superfijn, want de stapel is hoog als je voor 18 personen eten mag koken! Mijn collega’s zijn een hapje eten en ik blijf achter in de huiskamer. In mijn ooghoeken zie ik dat Dhr. Clapton op zijn...