Persoonlijk verhaal · 21.05.2021
Mijn collega’s van Corte Foort ontdekken nu ook mijn blogverhalen. “Oh, ben jij die Petra van dat blauwe boekje dat toen (2019) in het kerstpakket zat?” Ze herkennen, door mijn open en 'ik-zie-het-zo-voor-me' manier van schrijven, met welke bewoners ik mooie, speciale of bijzondere momenten mee maak. Dat steeds meer mensen “Petra geeft KLEUR aan de zorg’ ontdekken en mij gaan volgen op Facebook, Instagram en Twitter geeft een goed gevoel. In de ouderenzorg zijn steeds meer...
Corona Virus · 06.10.2020
Als mevrouw Bonnie (95 jaar) ongeveer een uur nadat iedereen gegeten heeft wakker wordt, vraag ik of ze zin heeft om nog iets te eten. Ik vertel dat ik een lekker snijbonenstamppotje heb gemaakt. “Oh lekker! Eet je ook mee?” reageert ze helder op mijn vraag. “Ik kom zo bij u zitten!” antwoord ik. "Ik zal het eten even opwarmen. Ben zo terug!" Meestal eet ze zelf, maar vandaag wil ze niet. Haha, je leest het goed, eerst zegt ze 'Lekker!' en nog geen 3 minuten later wil ze niet. Even...
Dementie · 30.12.2019
“Kijk , hier zitten ze lekker aan de koffie en thee!”, zegt Mw. Spar als ze de deur van de huiskamer open maakt. "Hallo, goedenavond!", groetten we allemaal tegelijk. "Hoe was het Kerstdiner!? Hebben jullie lekker gegeten?" “Het was heerlijk! We hebben de nodige kilocalorieën er weer in zitten!“ Gek, dat vrouwen zich daar vaak druk om kunnen maken, als je toch genoten hebt van het eten? “We komen hier nog ff koffie drinken, daar hebben we daar niet meer op gewacht!” En terwijl mijn...
Persoonlijk verhaal · 06.12.2019
Ik loop naar mijn fiets in het fietsenhok. Ik ben net klaar met werken. Ik voel tranen branden achter mijn ogen. Ik ben even ‘op’. Deze dag kostte me veel energie. Zo voelt het echt. Mijn gedachten schieten alle kanten op. Ik neem een diepe zucht en steek de sleutel in mijn fietsslot. Ik stap op de pedalen en fiets naar huis. Tegenwind, ach wat maakt het uit. Laat de wind maar even door mijn haren wapperen. Gedachten blijven met me spelen… Ben ik te betrokken? Is mijn...
Belevingsgerichte zorg · 26.08.2019
Vorige week is er een nieuwe bewoner bij ons komen wonen. Hij woont een dorp verderop als waar ik woon. “Ik zal maar niet zeggen voor welke voetbalclub ik ben”, zeg ik. “Wat dan?” Als ik de naam zeg, schut hij zo 5 namen van mannen uit zijn mouw, waarvan ik een aantal zo voor me zie hangen op zwart-wit foto’s aan de muur!! Een stukje nostalgie... Allemaal inwoners die in zijn tijd in ‘Het Eerste’ speelden!! “Nou, U kent ze allemaal nog goed! U was zeker een echte spits?” "Nee,...
Persoonlijk verhaal · 18.08.2019
Iedere dag op mijn werk is anders. Echt. Geen. Dag. Is. Hetzelfde. En dat maakt het werk ook zo leuk. Onze bewoners zijn allemaal zo verschillend en toch… Wat lijken ze ook op elkaar. Mijn collega’s. Precies hetzelfde. Ze zijn allemaal zo verschillend en toch: Ook wij lijken, op een of andere manier, allemaal op elkaar. Wekelijks probeer ik een blog te schrijven. Over wat ik mee maak met mijn werk in de zorg. Zoals ik ooit eerder schreef en al vaak tegen iedereen heb verteld, die ook maar...
Belevingsgerichte zorg · 08.11.2018
Laatst hoorde ik tijdens een scholing weer de naam: Anneke van der Plaats. Deze naam had ik al eerder voorbij horen komen, sinds ik met mensen met dementie werk. Ik besloot haar eens bij Google op te zoeken. Ik kwam 2 titels van boeken tegen, die me wel interessant leken. “De dag door met dementie” en “De wondere wereld van dementie”. Ik reserveerde beide boeken bij de bibliotheek en gisteren kon ik ze dus ophalen. Vluchtig heb ik er al doorheen gebladerd. Anneke van de Plaats legt heel...