Valentijnsdag

Als ik om 8 uur in de ochtend al 3 mensen ontbijt op bed heb gegeven, kom ik de huiskamer binnen gelopen. Ik zie dat Dhr. Cupido al aan tafel zit met een plakje ontbijtkoek en kopje koffie. Ik loop naar de tafel en wens hem een “Goedemorgen!”. "Nou dat kun je wel zeggen, maar het is wel al laat, hè?", krijg ik terug. En hij kijkt op zijn pols, waar ik overigens geen horloge zie zitten… Haha, het is pas 8 uur! Ik zeg dat ik het brood ga pakken en voor hem een boterham kom smeren, waarop Dhr.  Cupido tegen mij zegt: “Dat doe maar, ja, we moeten nu toch ff inhalen…” Als ik dan een boterham aan het smeren ben, wijst hij weer naar de droge hoekjes, waar geen boter zit. “Jaja, U bent er nogal nauw aan, ik zal de HELE boterham met boter besmeren. “ Als ik de gekleurde hagelslag dan op zijn brood schud, beginnen zijn ogen te glinsteren en zegt hij met een grote glimlach: “Je hebt een royale inslag vandaag!” Gelukkig, gaat er toch iets goed vandaag…

Handkus

Als zijn vrouw dan ook gewassen en verzorgd is en ik een ontbijt voor haar ga smeren, is ook zij vrolijk gestemd deze ochtend. Ze wil graag een bakje vla en daarna lust ze nog wel een boterham met aardbeienjam! Als ze lekker zit te eten, roept ze regelmatig: “Zuster? Zuster?” Als ik bij haar ga zitten, wijst ze naar haar hand en zegt dat ze pijn heeft. Ik kijk, maar zie niets. Dus ik vraag met mijn grootste lach op mijn ondeugende gezicht, “Ik zie niet veel, maar zal ik er een kusje op geven?” "Ja, doe da mar… “ zegt ze met een licht accent. Dus ik kus haar hand en geeft haar nog meer kushandjes… ze begint hartelijk te lachen en zelfs een collega, die achter ons medicijnen staat uit te delen, vraagt zich nu hard op af, "Of dit allemaal wel nodig is, zo ’s morgens vroeg!??" Waarop ik tegen Mw. Cupido zeg: "... die zuster is gewoon een beetje jaloers", hahaha en weer moet ze lachen! Geweldig onderonsje weer samen ;-) 

Love is in the air

Even later begint ze weer te roepen: “Zuster…? Zuster… ?” Het is nu niet meer haar hand die pijn doet. Ze zegt het met niet veel woorden, maar het is voor mij heel duidelijk dat ze op zoek is naar haar man? Ik vertel dat hij even naar het toilet is gelopen en zo wel terug zal zijn. Maar na een half uur, is hij nog niet terug en Mw. Cupido blijft maar roepen. Ik zie dat haar man op de gang in 1 van de fauteuils zit en loop naar hem toe. Ik vraag of Dhr. Cupido misschien zin heeft om met zijn vrouw een kop koffie te drinken in de huiskamer? “Uhh… ja hoor…ik loop even met je mee…"  zegt hij en ik krijg een knipoog. Als die twee elkaar dan weer zien, is het alsof het voor de eerste keer is… Liefde op het eerste gezicht! Hij pakt haar hand, zij begint naar hem te glimlachen. Hij geeft met twee ogen een knipoog en kijkt zo verliefd terug! En ik? Ik zie een twinkeling bij beiden in de ogen. Bestaat toeval? Het is Valentijnsdag vandaag! Toch weer een mooie dag met veel liefde in de lucht!! Hoe mooi???

(NB. Alle namen die ik gebruik zijn fictief i.v.m. privacy van onze bewoners. Deze keer zijn de woorden van cupido aan de beurt ;-) )