Belevingsgerichte zorg · 28.11.2021
Ik heb een 1 op 1 momentje met mevrouw Ruitenvrouw (83j). Ze moet naar haar jongens. Die zijn helemaal alleen thuis. De tranen staan in haar ogen. Ik ga bij haar zitten aan tafel: “Je mist je zonen, hè?” “Ja, ik snap er niks van…” Als ik eerlijk vertel dat haar jongens al grote mannen zijn, die al op zichzelf wonen, is ze enigszins gerustgesteld dat ze bij mij mag blijven. “Waar slaap ik dan?” vraagt ze nog wel een beetje bezorgd. “Ik zal met u meelopen, als u straks wilt gaan...
Belevingsgerichte zorg · 05.11.2021
Het Brabants Dagblad van 5 november ligt op tafel in de huiskamer. De bewoonsters zien een grote foto op de voorpagina. Ze worden blij van ‘t schattige eekhoorntje achter de winkelwagen, die staat te pronken. “Dat zal wel een foto-truc zijn. Toch? Of...? ” zegt een dame nu twijfelend tegen mij. Ik zie dat er op pagina 6 een heel artikel over is geschreven. “Zullen we het eens lezen?” stel ik voor. Zo gezegd, zo gedaan. De dames vinden het geweldig! “Kijk nou, hij gaat zelfs rijden...
Leuke uitspraken · 14.07.2021
De rode roostermap ligt op tafel. Op de voorkant staat ‘Rooster’ met handgeschreven letters en een bloem getekend. Mevrouw Kreeft (Trouwens. Hoe ik altijd weer namen verzin, vroeg laatst iemand mij? Zo dus: Rood + Juli + Sterrenbeeld = Kreeft) komt aan tafel staan en zegt: “Oh deze neem ik mee." Ik reageer: “O? Oké. Wat wil je er mee doen?” “Nou gewoon. Naar mijn kamer. Ik moet nog. En dan deze. Want ik had.” Een wirwar aan woorden. Ze heeft een onrustige ademhaling. “Hmmm. Had...
Belevingsgerichte zorg · 29.04.2021
Mevrouw Picasso heeft jarenlang prachtige en heel veel schilderijen gemaakt. Er hangen er 2 in haar appartement. Ik vind ze geweldig. Door de ziekte dementie en verminderde kracht in haar handen zou mevrouw niet meer kunnen schilderen. Oh nee? Ik ben nieuwsgierig. Ik wil graag kijken wat mensen nog wèl kunnen. Vandaag ben ik bij mevrouw Picasso aan tafel gaan zitten. Na 7 a 8 weken hier op mijn nieuwe werkplek, lijk ik haar vertrouwen te winnen. Waar mevrouw Picasso me eerst vragend en...
Persoonlijk verhaal · 13.04.2021
Een nieuwe bewoner komt in het verpleeghuis wonen waar ik werk. Een weduwnaar. Was lang getrouwd. Sinds een tiental jaren alleen. Geen kinderen. Klein sociaal netwerk. Zijn jongste schoonzus al ergens in de zeventig. Familie maakt zich zorgen. Kort voordat hij ‘bij ons’ komt wonen, zette hij nog koffie in zijn eigen huis. Ik zie een vriendelijke, grote en grijze man. Telkens als hij me ziet staan, benoemt hij dat ik zo groot ben. Dat valt hem op. Hij praat langzaam. Praat zacht. Zijn...
Persoonlijk verhaal · 06.03.2021
Daar zijn ze weer! Lichtpuntjes. Echt. Altijd. En nog steeds! Soms net zo klein als deze ‘ienieminie message in a bottle’ op de foto. Je hebt geen idee hoe GROOT dit kleine lichtpuntje (Zie je mijn duim?) deze keer voor mij is! Ik weet niet of er echt een engel over me waakt, maar dit cadeautje kreeg ik van mijn lieve inmiddels nu dus oudcollega, vlak voor mijn eerste dienst, om me veel succes en werkplezier te wensen. Dat is natuurlijk al een geluksmomentje op zich. Zo ontzettend leuk!...
Persoonlijk verhaal · 17.02.2021
Vijfeneenhalf jaar heb ik mogen werken bij verpleeghuis Nieuwe Hoeven in Schaijk. Nooit kunnen bedenken dat deze baan in de zorg mijn allergrootste werkplezier zou worden! Mijn zorghart groeit steeds groter. Soms ben ik bang dat ie als een ballon knapt. Op afdeling Berkenlaan kreeg ik de kans om heel veel te leren. Mijn kennis van dementie was beperkt tot de eigen ervaring die ik met mijn opa heb gehad (Hier kan je dat verhaal teruglezen!) Je kan gerust zeggen, dat ik nul ervaring had. Zoveel...
Belevingsgerichte zorg · 27.12.2020
Mevrouw G.I. Jane woont al een tijd bij ons op Berkenlaan. Ze is de zeventig gepasseerd, nog altijd een van de jongste. In het begin, als bewoners bij ons komen wonen, is het altijd een beetje zoeken, aftasten en ontdekken. Wie zijn ze? Wat zijn hun gewoontes? Wat is hun medische achtergrond. Hoe was hun leefstijl? Wat vinden ze lekker om te eten? En te drinken. Wat kunnen wij bieden? Zijn ze nog actief? Wat kunnen ze nog wel? En niet kijken wat niet meer kan? Soms een hele puzzel, maar...
Belevingsgerichte zorg · 14.11.2020
Het is bijna half vier als ik de huiskamer binnen kom lopen. Terwijl ik de eerste bewoners en collega’s die ik zie begroet, zie ik in de keuken 2 nieuwe ogen naar me kijken. We leren elkaar toch anders kennen nu, met een mondkapje op, geen hand geven en 1,5 meter afstand houden! Vandaag neem ik stagiaire Babs* (*niet haar echte naam) mee. Haar tweede dienst. Ze heeft er zin in, vindt het wel heel spannend, zegt ze tegen mij. Dat begrijp ik maar al te goed! Ik neem haar even mee naar de gang....
Belevingsgerichte zorg · 31.10.2020
Dat ik soms van alles ‘uit de kast’ haal om bewoners een rustig, fijn en veilig gevoel te geven, dat wisten jullie al. In deze corona-crisis, besef ik steeds meer dat het echt de kleine dingen zijn die je dag kunnen maken. Soms ook breken, laten we eerlijk zijn. Voor mezelf een eitje bakken en dan ontdekken dat er een dubbele dooier in zit. Een bewoner drie druiven in zijn hand geven en als reactie een blij en dankbaar gezicht zien. En hoe hij dat dan uitte naar mij met een “JOEHOEEEE”!...