Natte baard van Sinterklaas

Als ik vanmorgen op de deur van de slaapkamer van Mw. Goedheiligman klop, is mevrouw nog in diepe slaap. Ik loop naar het nachtkastje naast haar bed en zet het dienblad met daarop haar ontbijt op de kar met wielen. Voorzichtig wrijf ik over haar arm, die lekker warm onder de dekens ligt en heel zachtjes zeg ik haar naam,: “Goedemorgen, Mw. Goedheiligman, ik heb een lekker ontbijtje voor u gemaakt." "Ohh…," zegt ze nu langzaam wakker wordend. Haar ogen gaan open. “Ik heb de lamp maar even uit gelaten, dat vindt u niet fijn zo vroeg in de ochtend, toch?” “Nee, de lamp laat maar uit. “ Mevrouw is slechtziend, maar toch is die felle witte TL-lamp in het plafond niet fijn zo ’s morgens vroeg. Zou ik zelf ook verschrikkelijk vinden.

Sinterklaas kapoentje

Terwijl ik haar de eerste hap van de ontbijtpap geef, zegt ze : Oh, maar dit is lekker hoor!” “Ja”, zeg ik, “ik heb het een beetje warm gemaakt en daarna schoot ik uit met de frambozensaus!” “Dat geeft toch helemaal niks.” “Nee, hoor, en ik ben blij dat u het lekker vindt!” Als ze klaar is met eten, vertel ik haar dat ze nog even de ogen dicht mag doen voor een dutje. Rond 10 uur kom ik terug en dan gaan we lekker koffie drinken. “Das goed hoor!” “En vandaag”, zeg ik er snel achteraan, “hebben we ook nog lekkere taart, want er is iemand jarig!” O ja? Ja, het is 5 december vandaag. Weet u wie er op 5 december jarig is?” Ze heeft geen flauw idee. Ik zeg dat Sinterklaas vandaag jarig is en ze krijgt een warme grote glimlach op heel haar gezicht. “Ik zie aan uw gezicht dat u mooie herinneringen heeft aan het feest van de Sint!?” “Jaar…" zwijmelt ze en ze gaat even terug in de tijd. Ze begint spontaan te zingen: "Sinterklaas kapoentje…" Op het moment dat er niets meer achteraan lijkt te komen, zing ik zachtjes verder : "Gooi wat in mijn schoentje…" En Mw. Goedheiligman zingt dan toch weer verder: Gooi wat in mijn laarsje” en samen eindigen we met: “Dank u sinterklaasje! Ja, dat was leuk” zegt ze nog. En daarna vallen haar ogen dicht. Zal ze dromen of er vanavond iets in haar schoen zal zitten?

Met zo’n weer komt ie nie…

Als ik daarna weer in de huiskamer ben, is Dhr. Pepernoot wat humeurig. Hij is een echt zomermens, houdt van de zon en de warmte. Vandaag is het koud, nat en grijs weer buiten. Geen wonder dat hij niet zo’n zin had, om uit zijn bed te komen vanochtend. Ik besluit om even niet teveel te praten. Ik smeer een dubbele boterham met rookvlees, snijdt hem in 6 stukjes en zet een kop koffie bij hem neer. “Eet smakelijk, mijnheer Pepernoot!” “Dank je wel, meisje. Jij snapt mij wel. Die anderen zitten allemaal maar te piepen en te mauwen, die gebeuren later (?) en snappen er niks van.” “Nee, snappen ze er niks van? Het is toch wat hè, met die dames. Ja nou, echt wel.” Losse woorden volgen, over iets eten, brood geven en wij waren vroeger met 16 kinderen thuis. Ik herhaal wat woorden en knik een keer. "Jij snapt mij wel he?" Zegt ie nog eens. Ik beaam het: "jazeker wel! Het is maar goed, dat wij samen op 1 lijn zetten! " Mijn luisterend oor doet hem voor nu even goed, merk ik.

Als ik dan nog even blijf zitten om voor zijn overbuurvrouw Mw. Schuimpje een boterham te smeren, vertel ik dat we vandaag een jarige hebben. (Denk jij nu: alweer? Ik denk dat ik dit vandaag wel 8x verteld heb inderdaad, maar dat krijg je als met mensen werkt, die een geheugenstoornis hebben! Geduld en herhalen is een schone zaak in deze!!) "O ja?" zegt Mw. Schuimpje. "Ja, zeg ik, Sinterklaas is vandaag jarig! Oh dat wist ik niet. En is dat vandaag?“ vraagt Mw. Schuimpje . Ja, dat is vandaag op 5 december! Dhr. Pepernoot vangt het verhaal op en zegt nu lachend: “Is die kel er nog nie? Maar ach”, zegt ie naar buiten kijkend, “als het zo’n weer blijft (Het regent nog steeds volop!) dan komt ie ook niet.” “Ik denk het ook niet, alhoewel ie toch niet van suiker is," zeg ik… Waarop Dhr. Pepernoot met zijn duim en wijs- en middelvinger een paar keer over zijn kin aait, alsof er een grote witte baard aan hangt, zegt hard lachend: "Dan wordt zunne baard kletsnat!" Zijn najaarsdipje lijkt hij weer even vergeten te zijn… Prachtig toch?

(NB. Alle namen die ik gebruik zijn fictief i.v.m. privacy van onze bewoners. Deze keer zijn de woorden die met sinterklaas te maken hebben aan de beurt ;-) )