Belevingsgerichte zorg · 28.11.2021
Ik heb een 1 op 1 momentje met mevrouw Ruitenvrouw (83j). Ze moet naar haar jongens. Die zijn helemaal alleen thuis. De tranen staan in haar ogen. Ik ga bij haar zitten aan tafel: “Je mist je zonen, hè?” “Ja, ik snap er niks van…” Als ik eerlijk vertel dat haar jongens al grote mannen zijn, die al op zichzelf wonen, is ze enigszins gerustgesteld dat ze bij mij mag blijven. “Waar slaap ik dan?” vraagt ze nog wel een beetje bezorgd. “Ik zal met u meelopen, als u straks wilt gaan...
Corona Virus · 30.05.2020
Op één van de vele tv programma’s hoorde ik laatst een oudere dame zeggen: “Het lijkt wel een gevangenis hier.” Ze woonde op de eerste verdieping van een verpleeghuis en zat in zo'n luie fauteuil voor het raam met een telefoon in haar hand met haar dochter te praten. De dochter stond buiten op de stoep omhoog te kijken, zodat ze haar moeder toch kon zien. Die zwaaide en wenkte naar haar: “Waarom kom je niet even binnen?” En iedere dag legde haar dochter uit dat dat nu niet mocht...