Belevingsgerichte zorg · 28.11.2021
Ik heb een 1 op 1 momentje met mevrouw Ruitenvrouw (83j). Ze moet naar haar jongens. Die zijn helemaal alleen thuis. De tranen staan in haar ogen. Ik ga bij haar zitten aan tafel: “Je mist je zonen, hè?” “Ja, ik snap er niks van…” Als ik eerlijk vertel dat haar jongens al grote mannen zijn, die al op zichzelf wonen, is ze enigszins gerustgesteld dat ze bij mij mag blijven. “Waar slaap ik dan?” vraagt ze nog wel een beetje bezorgd. “Ik zal met u meelopen, als u straks wilt gaan...
Belevingsgerichte zorg · 29.08.2021
Een hele gewone zaterdagavond. Alle tafels heb ik samen met 2 bewoners gedekt. We waren binnen 10 minuten klaar. Daar zitten we. Te wachten op de kok, die het warme eten komt serveren. Ik ben ineens benieuwd of er nog wel eens een Wees-gegroet-gebedje wordt gebeden? En ik vraag het gewoon. Sommigen doen het wel, anderen vinden dat je iedereen in zijn waarden moeten laten. De één slaat nog steeds een kruis voor die gaat eten. En ook voor het slapen gaan. De ander zegt dat het gewoon ineens...