Lievelingssoep

Vandaag maakte ik de lievelingssoep van een bewoner. Trots liet hij me het recept zien op zijn mobieltje. Ja, Bart is één van onze jongste bewoners, dit is niet zijn echte naam en ja, hij heeft een eigen telefoon. (Dit beeld zullen we, denk ik, vaker gaan zien in de toekomst.) Bart vindt mijn blogs geweldig en wil ook graag verhalen gaan schrijven! De ziekte dementie heeft hem nu nog niet voor de volle 100% in zijn macht. Alles wat hij meemaakt, wil hij bewust opschrijven. Misschien leuk voor mijn vrouw en kinderen later, vertelt hij me. Sinds een paar weken heeft Bart zijn aantekeningenboekje op zak, waarin hij de leuke en soms ook minder leuke momenten op kan schrijven. Ook heeft hij al allerlei recepten verzamelt. Vandaag deelde hij het recept van zijn favoriete   bloemkoolsoep met mij. “Heel simpel,” zegt hij, “en zo lekker!” Teentje knoflook, een ui, beetje prei, iets meer bloemkool, groentebouillon, beetje binden en wat kookroom toevoegen!! 

Ik lees het voor, zeg dat de soep me heerlijk lijkt en vraag of hij wil helpen om het klaar te maken Helaas heeft hij geen tijd, want vrienden komen hem zo ophalen om te gaan wandelen. Zij halen hem na de lunch pas op, verwacht ik, maar ik laat hem even om de rust in zichzelf te bewaren. Wil niet te veel vragen stellen. Bart vindt het niet fijn om te veel prikkels en geluiden binnen te krijgen. Zelfs het gehoorapparaat van Mw. Joop, die op de bank zit, zo'n 7 meter bij hem vandaan, hoort hij piepen. “Is goed hoor,” zeg ik “jij proeft straks maar of het smaakt!” En dat is oké voor Bart. “Volgende keer help ik mee,” verontschuldigt hij nog bij mij, “maar nu kan ik echt niet.“ "Daar hou ik je aan!" zeg ik met een grote glimlach. En hij gaat weer rustig aan tafel zitten bij zijn buurvrouw, pakt zijn telefoon en kijkt of hij nog nieuwe whatsapp berichten heeft... 

Na de lunch komt Bart me opzoeken in de keuken en enthousiast vertelt hij dat de soep lekker was: "Het was echt heerlijk! Precies zoals ik het ook zou maken!" Hij heeft genoten, ik ben blij voor hem. Waar weer een klein geluksmomentje GROOT in kan zijn. Dan zegt zijn overbuurman Henk, die ons gesprek op een afstand volgde, ineens heel kritisch: Nou, ik vond de soep wel lekker, maar jammer dat er bloemkool in zat...” HAHA... En ik neem de soepkop van hem aan en zie de roosjes bloemkool op de bodem van zijn soepkop liggen! Tja, smaken verschillen: ik mocht ook proeven en ik vond deze ‘bloemkoolsoep à la Bart’ heerlijk!! 

(NB. Alle namen die ik gebruik zijn fictief i.v.m. privacy van onze bewoners. Deze keer zijn vierletter-voornamen-van-mannen aan de beurt ;-))