· 

Wees gegroet

Als kind ben ik gedoopt, heb ik in de 2e klas van de lagere school mijn communie gedaan en uiteindelijk in groep 8 mijn vormsel. Het katholieke geloof. Ik ben er mee opgegroeid, maar niet zoals mijn ouders en grootouders. Voor mij heeft het niet zoveel betekenis meer. Maar mijn inlevingsvermogen, empathie en hart zitten op de juiste plek! Als het moet, dan ken ik het Onze Vader en Wees gegroetje nog van buiten. 

 

Haar handen

Zo was ik vanochtend in de huiskamer en riep Mw. Bloem “Zuster? ... Zuster…?"  Ik liep naar haar toe met de theedoek nog in mijn hand en hurkte door mijn knieën naast Mw. Bloem in de rolstoel. "Wat kan ik voor U doen, Mw. Bloem?" Ze opende haar ogen en keek me vragend aan. "Goedemorgen, Mw. Bloem, kan ik je ergens mee helpen", herhaal ik mijn vraag, nu iets informeler? Heel zachtjes hoor ik haar zeggen: “Bidden…” "Wil je samen met mij een Wees-gegroetje bidden?", vraag ik? “Ja...”, klinkt het weer heel zacht uit haar mond. “Ja hoor, dat wil ik wel. Zou ik je hand dan even vast mogen pakken?” En ze biedt mij haar oude, rimpelige 80+  hand aan die ik met mijn beiden handen vast pak, nadat ik de theedoek even op tafel heb gelegd. Ik sluit mijn ogen even en kijk stiekem of zij ze ook dicht heeft gedaan. Dat heeft ze, sterker nog, er rolt een traan over haar wang… Ik slik even de brok in mijn keel weg en begin dan zachtjes te praten: Wees gegroet Maria, vol van genade…. Als ik klaar ben met het opzeggen van dit gebed, opent ze haar ogen, en sluit ik af met AMEN. “Amen”, zegt ze. Ze maakt haar ogen weer dicht, ik maak mijn handen los. Ik kijk haar nog even aan, pak dan de theedoek weer van tafel en ik loop stil de keuken weer in. Waar een klein gebed groot in kan zijn….

 

Ander probleem

Als ik even later bij Mw. Nootmuskaat sta, vraagt ze wat er vanavond op het menu staat. Ik vertel dat we bloemkool eten met puree en een gehaktbal. Ze kijkt me wat bedenkelijk aan. Ik vraag of ze dat lekker vind. "Ja, maar...", zegt ze twijfelachtig en iets wat onzeker, "... ik mis dat lekkere sausje. Dat kunnen ze hier niet maken." Ik vraag haar naar het recept en ze noemt zomaar alle ingrediënten op. Ik beloof haar dat we vanavond bloemkool met het sausje van Mw. Nootmuskaat gaan eten! Thuis nog even de hoeveelheden ‘gegoogeld’. Eet smakelijk. 

 

Klik hier als je het recept wil lezen!

 

(NB. Alle namen die ik gebruik zijn fictief i.v.m. privacy van onze bewoners. Deze keer zijn de woorden van een bloemkoolsausje aan de beurt ;-) )


Reactie schrijven

Commentaren: 3
  • #1

    Tante Lan (woensdag, 31 oktober 2018 17:40)

    Super!!!

  • #2

    Jeannie Brands (woensdag, 31 oktober 2018 22:56)

    Leuk Petra hartverwarmend zoals je vertelt. Het lijkt me heerlijk werken.
    Doet me denken aan ons mam die wilde ook altijd bloemkool net een sausje.

  • #3

    Petra (donderdag, 01 november 2018 13:34)

    @Jeannie Brands; Dank je wel! Ome Willem zong er al over, he? "Lusten jullie bloemkool dan? Met een papje...met een papje!" ;-)